باسلام ،هزینه ثبت نام مدارس ابتدایی ،راهنمایی خیلی زیاد شده است، این زیادی هزینه ها بخاطر چیست؟
مدیر وبلاگ: ما نیز منتظر جواب مسئولین هستیم که در صورت دریافت جواب در وبلاگ درج خواهد گردید.
امروز شنبه 28 خرداد 1390 طی جلسه ای با مدیریت محترم شهرک از طرف نمایندگان طلاب وفضلای شهرک مهدیه برگزار گردید برخی از مشکلات،انتقادات و پیشنهادات ساکنین با مدیریت شهرک مطرح گردید که از جمله می توان به کیفیت پایین نانوایی ، ایجاد پل هوایی در ورودی شهرک،ساخت یک سرویس بهداشتی در فضای سبز روبروی ساختمان عمران وایجاد جای پرچم برای محله ها اشاره نمود.
داود بشیر زاده
شرایط ورود ساکنین
یکی دیگر از مسائل شهرک، مسئله شرایط ورود به شهرک است. این شهرک باید به کسانی تعلق بگیرد که توانایی پرداخت اجارهبها را ندارند و از طرف دیگر طلبههای دغدغهمند و فعالی هستند. امروزه شرایطی که برای سکونت در شهرک گذاشته شده این مسئله را پوشش نمیدهد. درواقع کسانی که شرایط شهرک را دارا هستند، کسانیاند که اولا سنی از آنها گذشته، ثانیا حداقل توانایی پرداخت اجارهبهای خود را ولو با زحمت دارند. در حالیکه طلابی که تازه وارد حوزه علمیه قم میشوند، شهریه آنچنانی دریافت نمیکنند که بتوانند اجارهبها را بپردازند. بههمین جهت به انواع فعالیتهای اقتصادی، مثل پیاده کردن نوار، بافتن قالی، خرید و فروش موبایل و ... روی میآورند و در نتیجه از درس خواندن و تحقیقات جا میمانند. اگر شرایط طوری بشود که از همان بدو ورود به حوزه، طلبهها چند سالی در شهرک بمانند و فرصت درس خواندن و تحقیق و پژوهش پیدا بکنند، وقتی از شهرک میروند یا صاحب خانه شدهاند و یا حداقل توانایی پرداخت اجارهبها را دارند.
والسلام علیکم ورحمةالله و برکاته
داود بشیر زاده
مساجد شهر
این مسائل در داخل مساجد شهرک از وضعیت آشفتهتری برخوردار است. در واقع مراسمات (نماز جماعت، دعای کمیل، دعای توسل، مناسبتهای مذهبی و ...) بدون برنامهریزی و با «بگذار ببینینم چه میشود و چه پیش میآید»، اداره میشود. برخی از این مشکلات را میتوان اینگونه برشمرد:
1. سخنرانان؛ سخنرانانی که به مساجد شهرک دعوت میشوند، از کمترین توانایی سخنوری برخوردارند؛ نه مخاطب خود را میشناسند و نه مطلب مناسبی برای ارائه دارند. این در حال است که برخی از ساکنین شهرک از سخنوران زبدهای هستند که در سطح شهر شناخته شدهاند. این مسئله موجب این شده که اکثر ساکنین شهرک سعی میکنند از هیآت سطح شهر مثل هیئت محبین و هیئت ثارالله بهرهمند بشوند.
2. مداحان؛ وضعیت مداحان قابل تعریفتر از سخنرانان نیست. برخی مداحان که حتی توانایی جلب مخاطب در یک روستای دور افتاده را نیز ندارند، به مراسمات شهرک دعوت میشوند. برخی نیز در سطح و شأن ساکنین شهرک که نوعا از علما و اندیشمندان هستند، نیستند. بهطور مثال استفاده از ادبیات لمپن عوامپسند که هیچگونه بار تربیتی و عاطفی نه برای جوانان و نه برای علما ندارد، برخی از علما را از اینگونه مجالس دلسرد میکند. تعابیری مثل خال زیبا، چشمای قشنگ، هیکل رعنا و ...، بدون اشاره به فضایل تربیتی و معنوی اهل بیت(ع)، نه تنها جوانان را به فضائل اهل بیت نزدیک نمیکند، بلکه آنها را با یک هیجان توخالی مواجه میکند که تخلیهنشده باقی میماند
3. پذیرایی؛ پذیراییها در مراسمات مختلف با وضع بسیار زننده و زشت، کودکان و نوجوانان را رفتهرفته از مسجد و نماز و مراسم معنوی-مذهبی زده میکند. نوعا در پذیراییها پیشبینی تعداد شرکتکنندگان صورت نمیگیرد. بهنظر میرسد، مسئولین امر صرفا میخواهند یک ثوابی برده شود. پذیرایی را از آشفتهترین جای مسجد (نوعا از دم در) شروع میکنند و هرجا که وسایل پذیرایی تمام شد، پذیرایی هم تمام میشود. در این وسط، کودکان و نوجوانانی که از جنب و جوش بیشتری برخوردارند، از پذیرایی بهرهمند میشوند و کودکانی که پیش پدران یا مادران خود مؤدبانه نشسته و یا در صفهای جلو مسجد حضور دارند، نصیبی از این پذیراییها نمیبرند. شاید در یک نگاه ساده و ابتدایی بهنظر برسد اتفاق خاصی نیفتاده، بالاخره یک احسانی در حد وسع و توان داده شده و ثوابی برده شده است؛ در حالیکه اثرات تخریبی تربیتی فراوانی که بر روی کودکان و نوجوانان گذاشته میشود، هیچگونه ثوابی که برای اینگونه بهظاهر احسانها نمیگذارد، بلکه در درازمدت بهسمت مسئولیتهای اخروی هم گرفتار میکند.
4. و مسائل دیگر.
در دیداری که در مسجد امیرالمومنین با معتکفین داشتیم ،جناب حجه الاسلام والمسلمین داود بشیر زاده یکی از طلاب محقق ونویسنده شهرک مهدیه نامه ای را در مورد مشکلات شهرک و برخی مسائل دیگر به مدیر وبلاگ دادند که ذیلا در وبلاگ درج می گردد.امید است که ساکنین محترم با انتقادات وپیشنهادات خویش موجب دلگرمی مسئولین محترم شهرک در ارائه هرچه بهتر خدمات وانجام مسئولیتهایشان باشند.
بسمالله الرحمن الرحیم
اعتکاف ومسائل معنوی
متأسفانه برنامههای مناسبتها و مراسمات معنوی شهرک از کیفیت خوبی برخوردار نیست. یکی از مهمترین برنامههای معنوی که مراسم اعتکاف است، نه مدیریت درستی در مورد آن اعمال میشود و نه برنامهای حسابشده و مدیریتشده پیرامون آن وجود دارد؛ البته امسال نسبت به سالهای دیگر از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است؛ اما بهنظر میرسد یک نوع تشتت مدیریت بین مسئولان فرهنگی شهرک وجود دارد. یعنی مثل این است که مثلا معاونت تهذیب با هیئت امنا و هیئت امنا با بسیج و همینطور دیگر مدیریتهای فرهنگی با همدیگر هماهنگ عمل نمیکنند. این طور بهنظر میرسد که یک نهادی باید در شهرک باشد که برنامهریزیهای فرهنگی و معنوی را بهصورت منسجم، تقسیم کار شده و هدفمند همه مسائل فرهنگی، مذهبی و معنوی شهرک را مدیریت کند.
جوانان شهرک مهدیه در این بین واقعا از مظلومیت مضاعفی برخوردارند؛ در جاهای دیگر نهادهای مختلف برای جوانان برنامهریزی میکنند، برای آنان وسایل معنوی، تفریحی، اردویی و ... مناسب برگزار میشود؛ اما بهقول معروف که میگوید کوزهگر از کوزه شکسته آب میخورد، جوانان شهرک با این فرض که در داخل خانواده، مسائل مذهبی و معنوی آموزش داده میشود، در واقع رها شدهاند؛ هیچگونه امکانات تفریحی و سیاحتی برایشان پیشبینی نشده است. در حالیکه جوانانی که در خانوادههای روحانی بزرگ شدهاند و طبیعتا از خیلی از تفریحاتی که دیگران از آنها برخوردارند، بیبهرهاند، نیاز بیشتری نسبت به مسائل تربیتی در خارج از خانوادههای خود دارند. خانواده نمیتواند یک مراسم معنوی جمعی در داخل خانواده ایجاد کرده و هیجانات جوان را در مسیر درست تخلیه کند؛ بهنظر میرسد، نهادهایی مثل بسیج، معاونت تهذیب حوزه، هیئت امنای مساجد شهرک، مدارس پسرانه و دخترانه، تربیت بدنی و خود مدیریت شهرک، باید فکری به این مسئله بیندیشند؛ تا جوانان از این وضعیت اسفبار مظلومانه نجات پیدا کنند و این امیدهای ثمربخش آینده کشور در مسیر درست تربیت شوند.