این جمله را بارها از دوستان غیر طلبه ای که وارد شهرک شده اند شنیده ایم: وضع ظاهری این شهرک افتضاح است. بنا ندارم از واضحات بگوییم ولی وضع آسفالت خیابان های شهرک آنقدر وخیم است که دیگر جان به لب شده ایم. کمتر طلبه ی صاحب ماشینی پیدا می شود که طی این ماه های اخیر جلو بندی اتومبیلش را تعمیر نکرده باشد!  چند روز پیش حجت الاسلام آتش زر رییس شورای شهر را دیدم و به ایشان گفتم ترا به خدا به این شهرک نشینان مظلوم رحم کنید. ایشان گفت ما حرفی نداریم که به شهرک خدمات کامل بدهیم ولی مخالفت های مسئولان آنجا مانع کار است و واگذاری شهرک به شهرداری قم را قبول نمی کنند. تصور کنید اگر یک برف سنگین و سرمای بعد از آن بیاید چه خواهد شد؟ آیا فرزندان بیگناه طلاب حق آسایش ندارند؟ چرا کسی صدای این همه ساکنین را که همه از رزمندگان و حافظان قرآن و اساتید حوزه و مبلغین نمونه و پژوهشگران هستند نمی شنود. مراعات این و آن تا کی؟ آیا مسئولان .... چوب خدا را نخواهند خورد؟!